ODESZŁA PANI OD POLSKIEGO …

     Wśród codziennych prac, trudów i trosk doszła do nas wyjątkowo smutna i przykra wiadomość o odejściu na wieczny odpoczynek wieloletniej nauczycielki języka polskiego – Ewy Pankau. Mimo, że już od kilku lat nie pracowała z nami, czuliśmy jakiś trwały związek z Nią, bo nigdy nie przestała być członkiem zespołu pedagogicznego i koleżeńskiego naszej szkoły. Nawet podczas przypadkowych spotkań, trzeba było odpowiadać na Jej rozliczne pytania o szkołę, dzieciaki, koleżanki i kolegów. Los obdarzył Ewę licznymi talentami. Była mistrzem mowy polskiej, Jej sposób mówienia mógł stanowić wzorzec wymowy i ekspresji językowej. Bogatą erudycją i elokwencją imponowała młodszym koleżankom i kolegom. Młodzież traktowała lekcje z Nią jak spektakle. A przy tym wszystkim, zachwycała się prostotą i zabawą słowem. Zachowała wręcz dziecięcą radość z ciągłego odkrywania znaczeń i brzmień wyrazów. Z uśmiechem i wyrozumiałością traktowała uczniów, zdobywając sobie autorytet i osiągając zamierzone cele, bo zawsze wyżej oceniała mądrość niż wiedzę. Lubiła się śmiać, śpiewać. Pracowicie akompaniowała szkolnym „śpiewaczkom” na pianinie i zarażała wszystkich swoją radością życia. Jesteśmy wdzięczni losowi za wszystkie chwile spędzone z Ewą.

R. I. P